Dýraríkið...

Ja, það fer meira fyrir sumum en öðrum! ;) Systir mín er búin að leggja undir sig heimilið með þeim afleiðingum að húsið okkar minnir fremur á dýragarð en venjulegt heimili. (vantar bara krókódíl í baðið)

Á hennar vegum eru hér 1 stykki hundur, 1 stykki páfagaukur og 2 stykki kanínur.

Hundinum þarf eðlilega að gefa að borða nokkrum sinnum á dag. Auk þess sem það þarf að fara með hann í góðan göngutúr að lágmarki 1 sinni á dag. Ennfremur þarf að veita honum talsverða athygli, kjassa hann og knúsa enda er hann mikil félagsvera og vill helst lúlla upp í hjá manni á nóttunni. Geltið í hundinum getur gert mig brjálaða oft á tíðum en hann er svo mikill varðhundur að hann geltir á nánast hvað sem er t.d. á veðrið ef það er rok úti.

Ég skipti mér lítið af páfagauknum. Hann var nefndur í höfuðið á mér - nokkurs konar friðþæging, því ég er ekkert sérstaklega hrifin af páfagaukum og var meinilla við það að systir mín fengi sér einn slíkan. En ég fékk litlu ráðið um það. Ærandi hávaðinn í fuglinum getur gert mig geðbilaða þegar illa liggur á mér! (t.d. í próflestri) ;)

Ég skipti mér að sama skapi lítið af kanínunum. Systir mín fékk þá hugdettu fyrir stuttu að hefja kanínuræktun. (já ég hef stundum haldið því fram að hún sé ættleidd) Sú hugmynd gekk hins vegar ekki alveg upp. Hins vegar urðu 2 kanínur áfangs sem dvelja núna hjá okkur. Þær voru í upphafi saman í búri en það varð síðan að aðskilja þær þar sem önnur þeirra var næstum búin að ganga frá hinni. (í bókstaflegri merkingu) Af þeim sökum var keypt nýtt búr sem kostaði 15 þús kr. Hér eru sem sagt tvö kanínubúr að andvirði 30. þús kr. Það versta við kanínurnar er að af þeim stafar einkar ógeðfelld lykt. Þær eru geymdar í bílskúrnum sem er við hliðina á herberginu mínu og í hvert skipti sem bílskúrinn er opnaður berst þessi sterka hlandfýla inn til mín. Ástandið væri kannski skárra ef systur mínar tvær væru duglegri að þrífa búrin...

Það fynda við þetta allt saman er að við fjölskyldan höfum aldrei verið neinar sérstakir dýravinir. Ég er t.d. engin yfirlýstur dýravinur, þó mér þyki nú reyndar mjög vænt um voffa litla. (uss ekki segja) Pabba er meinilla við kanínur og er alltaf að segja við systur mínar að hann vilji kanínurnar út úr húsinu, en allt kemur fyrir ekki. Systir mín er hins vegar yfirlýstur dýravinur (eða þykjist allavega vera það) en samt nennir hún ekki alltaf að hugsa um þessi grey. Svo talar hún ekki um annað en að eignast fleiri dýr. Já...margt er skrýtið í kýrhausnum...

Kannski maður fari bráðlega að flytja að heiman... ;)